second monthsary na sana kami this last August 8. sayang talaga, ganun ang kinahinatnan ng relayon namin. ayokong aminin na ako ang may mali kung bakit nagtapos ang binubuo naming relasyon.
The TIME Now
im watching
Thursday, August 13, 2009
Saturday, February 14, 2009
May Bukas Pa [review]
FREE, FREE, AND FREE GADGETS! http://www.xpango.com/?ref=90668765
Napanood ko ang umpisa nito noong February 2, 2009. Natuwa ako sa main character nito na si santino [Zaijan Jaranilla], isang batang iniwan ng kanyang ina sa monasteryo noong sanggol pa lamang ito. Ewan ko ba, kapag naiiyak, umiiyak si santino ay naiiyak na rin ako. I can’t explain to myself kung bakit ko yun nararanasan. Siguro, napoportray ni Zaijan ang role ni santino. Sa totoo lang, after wansapanataym and hiraya manawari, May Bukas Pa ang isa sa mga paborito kong palabas sa ABS-CBN. Sa konseptong nakakpagbigay ito ng aral at inspirasyon kayak o ito naging paborito. Sa primetime bida line ngayon ng abs, eto lang ang pinapanood ko. After nun, pinapatay ko na ang tv at nag-internet na lang ako o di jaya ay nililipat ko kaagad sa studio 23 para panoorin ang mga American shows. Si zaijan ay Una kong nakita sa TV commercial ng Tide.
Tuesday, January 27, 2009
depressed
FREE, FREE, AND FREE GADGETS! http://www.xpango.com/?ref=90668765
Ang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Ewan ko ba. Dapat sanay na ako sa mga ganitong sitwasyon. Ang ma-reject ng ibang tao. Ang senti ko no. Alam ko naman na bahagi iyon sa buhay ng tao. Hindi kasi ako maka-move-on. Muli akong pinadalhan ng email mula sa isang recruitment agency sa Makati para sa aking interview for events associates position. Kaya pinuntahan ko muli nitong umaga kasama ang isang kaibigan, para sa tumugon sa kanilang paanyaya nila sa akin. Subalit noong nasa umpisa na ng interview naming dalawa ay nalaman ng interviewer na dati na pala akong nag-aaply at ininterview sa parehong position. At ipinasa na lang ako sa isang babae para ako ay kausapin sa evaluation ng application ko at naiwan ang kaibigan ko sa lalaking interviewer. Sa lahat ng medyo-may-kahabahang mga pananalita ay sinabi sa akin ng babae na ‘you did not qualified for this position’.
RECAP: Ang bilis naman ng evaluation ko, pagkatapos pa lang na sagutin ang pangalawang tanong sa amin ng lalaking interviewer na ‘is this your first time you applied here in our company?’ ay bigla na lamang ako ipinasa sa ibang interviewer at pagkatapos ay sinabihan na lamang ako na hindi ako nag-qualify sa posisyong iyon at inireto na lang ako sa ibang recruitment agency.
Last june or july ata ako nung unang nag-apply sa kanila.
Bitter ba? Ewan ko. Nakakasawa na rin kasi. Naalala ko tuloy ang palabas na Ugly Betty. Walang kumukuha sa kanya dahil sa kanyang taglay na kapangitan pero matalino magaling at magaganda ang mga credentials niya. Hindi naman na magaling at matalino din ako tulad ni betty. Pero masasabi ko na maganda naman ang mga experiences ko at may ibubuga ako talaga. Nasa isip ko lang naman ito.
Halos pitong buwan na ang nakaraan, marami na rin ang nadagdag sa aking karanasan. Pakiramdam ko hindi ito sapat kung may ibang bagay pang hinanap ang ibang tao sa iyo.
Sayang, bakit hindi ko naitanong kung anong dahilan kung bakit hindi ako nag-qualify sa position na inaapplyan ko.
baka eto ang sagot: ‘you can’t communicate and present well to the clients’.
Ang sabi ko naman sa sarili ko: I believe I am organized and skilled in this field. And for me, there is always alternative ways to communicate.
Parang high school lang ang scenario ko ngayong araw na ito. Batid ko na hindi ako gusto ng maraming tao. Ewan ko. Sinusubukan ko namang maging mabuti sa kanila. Ayun, rejections pa rin ang inabot ko.
Naisip ko nung isang araw bakit hindi na siya nagtetext, nung isang isang araw ganun din, walang paramdam. Nakakatorete, hindi ko maisip ang dahilan kung bakit hindi siya nagpaparamdam kahit man lang view sa friendster account ko. mabuti pa yung kaibigan ko tinext niya.
Baka nakakarma lang ako, kasi pag hindi ko gusto ung isang tao hindi ko pinapansin, hindi ko tinetext, kahit view sa friendster account.
Magsimula ng pinitas ko ang rosas sa parang hanggang sa mahawakan ko ang dairy cream palagi na lang nila ako iniiwan sadyang iniiwasan. Pagkapitas pa lang ng rosas mabilis na itong nalanta, sana lang daw hindi ko lang siya pinitas. Para ding yelo ang dairy cream, hawakan mo sandali natutunaw na. ayaw niyang magpahawak. Mas Ok sa kanya kung nasa ref lang siya.
Hindi talaga malinaw sa akin kung bakit ayaw nila.
Parang ganito ata ang dahilan: naalala ko noon na binanggit sa akin ng kaibigan ko na sabi ng kanyang nanay na ‘siguro kung hindi ako ganito marami sigurong magkakagusto sa akin.’
Ang sabi ko: aray ko. Sana maging perpekto na ako. (pathetic)
Ang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Ewan ko ba. Dapat sanay na ako sa mga ganitong sitwasyon. Ang ma-reject ng ibang tao. Ang senti ko no. Alam ko naman na bahagi iyon sa buhay ng tao. Hindi kasi ako maka-move-on. Muli akong pinadalhan ng email mula sa isang recruitment agency sa Makati para sa aking interview for events associates position. Kaya pinuntahan ko muli nitong umaga kasama ang isang kaibigan, para sa tumugon sa kanilang paanyaya nila sa akin. Subalit noong nasa umpisa na ng interview naming dalawa ay nalaman ng interviewer na dati na pala akong nag-aaply at ininterview sa parehong position. At ipinasa na lang ako sa isang babae para ako ay kausapin sa evaluation ng application ko at naiwan ang kaibigan ko sa lalaking interviewer. Sa lahat ng medyo-may-kahabahang mga pananalita ay sinabi sa akin ng babae na ‘you did not qualified for this position’.
RECAP: Ang bilis naman ng evaluation ko, pagkatapos pa lang na sagutin ang pangalawang tanong sa amin ng lalaking interviewer na ‘is this your first time you applied here in our company?’ ay bigla na lamang ako ipinasa sa ibang interviewer at pagkatapos ay sinabihan na lamang ako na hindi ako nag-qualify sa posisyong iyon at inireto na lang ako sa ibang recruitment agency.
Last june or july ata ako nung unang nag-apply sa kanila.
Bitter ba? Ewan ko. Nakakasawa na rin kasi. Naalala ko tuloy ang palabas na Ugly Betty. Walang kumukuha sa kanya dahil sa kanyang taglay na kapangitan pero matalino magaling at magaganda ang mga credentials niya. Hindi naman na magaling at matalino din ako tulad ni betty. Pero masasabi ko na maganda naman ang mga experiences ko at may ibubuga ako talaga. Nasa isip ko lang naman ito.
Halos pitong buwan na ang nakaraan, marami na rin ang nadagdag sa aking karanasan. Pakiramdam ko hindi ito sapat kung may ibang bagay pang hinanap ang ibang tao sa iyo.
Sayang, bakit hindi ko naitanong kung anong dahilan kung bakit hindi ako nag-qualify sa position na inaapplyan ko.
baka eto ang sagot: ‘you can’t communicate and present well to the clients’.
Ang sabi ko naman sa sarili ko: I believe I am organized and skilled in this field. And for me, there is always alternative ways to communicate.
Parang high school lang ang scenario ko ngayong araw na ito. Batid ko na hindi ako gusto ng maraming tao. Ewan ko. Sinusubukan ko namang maging mabuti sa kanila. Ayun, rejections pa rin ang inabot ko.
Naisip ko nung isang araw bakit hindi na siya nagtetext, nung isang isang araw ganun din, walang paramdam. Nakakatorete, hindi ko maisip ang dahilan kung bakit hindi siya nagpaparamdam kahit man lang view sa friendster account ko. mabuti pa yung kaibigan ko tinext niya.
Baka nakakarma lang ako, kasi pag hindi ko gusto ung isang tao hindi ko pinapansin, hindi ko tinetext, kahit view sa friendster account.
Magsimula ng pinitas ko ang rosas sa parang hanggang sa mahawakan ko ang dairy cream palagi na lang nila ako iniiwan sadyang iniiwasan. Pagkapitas pa lang ng rosas mabilis na itong nalanta, sana lang daw hindi ko lang siya pinitas. Para ding yelo ang dairy cream, hawakan mo sandali natutunaw na. ayaw niyang magpahawak. Mas Ok sa kanya kung nasa ref lang siya.
Hindi talaga malinaw sa akin kung bakit ayaw nila.
Parang ganito ata ang dahilan: naalala ko noon na binanggit sa akin ng kaibigan ko na sabi ng kanyang nanay na ‘siguro kung hindi ako ganito marami sigurong magkakagusto sa akin.’
Ang sabi ko: aray ko. Sana maging perpekto na ako. (pathetic)
Monday, January 5, 2009
2009
FREE, FREE, AND FREE GADGETS! http://www.xpango.com/?ref=90668765
Wow! Its 2009 na pala. And I thank God that he allowed me to live this far. In spite of my sins that I had done in the past years, he always love me. And I pray to him that he will always guide me, care, and forgive my sins.
i hope you guys will have a great fortune this 2009.
god bless us!
Wow! Its 2009 na pala. And I thank God that he allowed me to live this far. In spite of my sins that I had done in the past years, he always love me. And I pray to him that he will always guide me, care, and forgive my sins.
i hope you guys will have a great fortune this 2009.
god bless us!
Subscribe to:
Posts (Atom)